Wetenschappelijke betekenis |  | Indicatie: pernicieuze anemie
Vitamine B12 wordt normaal opgenomen in de dunne darm na binding in de maag aan IF dat door de pariëtaalcellen wordt afgescheiden.
Pernicieuse anemie is een van de belangrijkste oorzaken van vitamine B12 tekort en van megaloblastische anemie. Pernicieuse anemie is waarschijnlijk een auto-immuunaandoening. Argumenten hiervoor zijn de aanwezigheid van verschillende auto-antistoffen: anti-pariëtaalcelantistoffen en anti-intrinsieke factor antistoffen. Anti-pariëtaalcelantistoffen komen voor bij 90% van de mensen met pernicieuse anemie, maar men vindt ze ook terug bij andere auto-immuunaandoeningen (diabetes, hyperthyroïdie (Graves), …). Er zijn 2 soorten anti-IF antistoffen: bindende (binden aan het IF-B12-complex en verhinderen opname) en blokkerende (= IF bAb) (binden aan IF en verhinderen B12 binding en dus ook opname). IF bAb zijn de belangrijkste anti-IF antistoffen en men vindt ze terug in 50 tot 75% van de mensen met pernicieuse anemie en bijna nooit bij andere aandoeningen.
IF bAb zijn dus belangrijk voor de (differentiële) diagnose van vitamine B12 tekort. Bij een lage of randnormale vitamine B12 waarde en compatibele klinische en hematologische afwijkingen, is de aanwezigheid van IF bAb belangrijk in de diagnose van pernicieuse anemie. Omgekeerd sluit de afwezigheid van IF bAb pernicieuse anemie zeker niet uit. |