Bijkomende info | | Indien een 24-uurs collectie beschikbaar is, dan kan albuminurie a.h.v. het debiet omgerekend worden naar mg/dag
normaal < 30 mg/dag
microalbuminurie 30 - 300 mg/dag (ref. Tietz)
macroalbuminurie > 300 mg/dag
Normale excretie : < 20 mg/L
Twijfelachtig, te bevestigen : 20 - 50 mg/L
Beginnende nefropathie : > 50 mg/L
bevestigen op 24 uurs urine
Normale albumine/creatinine ratio: < 30 mg/g |
Bron humane referentiewaarden | | Bijsluiter kit |
Bron niet-humane referentiewaarden | | |
Controle grenzen voor resultaten | | |
Doorbelwaarde | | |
Weergave resultaat | | 1 cijfer na komma |
Omrekeningsfactor | | |
Accreditatie | | |
Prijs | | |
Opmerking | | Diagnoseregel 3: aanrekenbaar aan RIZIV voor diabetische patiënt |
Wetenschappelijke betekenis | |
Albumine is een niet-geglycosyleerd eiwit met een molecuulgewicht van 66 kDa. Het wordt gesynthesiseerd in de parenchymale levercellen a rato 14 gram/dag. Kwantitatief gezien is albumine normaal het belangrijkste eiwitcomponent (>50%) van plasma, CSF en urine.
Een kleine, maar abnormale albumine excretie in urine wordt micro-albuminurie genoemd. Oorzaken hiervan zijn
- Glomerulair: door diabetische microangiopathie, hypertensie, kleine glomerulaire lesies
- Tubulair: inhibitie van reabsorptie
- Postrenaal
Albumine is ook een merker voor verschillende proteinurie vormen.
Een verhoogde excretie van albumine wijst op schade aan de glomerulaire filter en wordt vooral toegepast voor het aantonen of opvolgen van diabetische nefropathie. |